Lasy Łańskie, jeziora Pluszne, Łańskie i Wulpińskie, miejscowości Gryźliny, Stawiguda, Pluski. Kto z nas nie słyszał nazw tych interesujących obszarów i wsi? Kto już tu był, z pewnością docenił ich specyfikę i wyjątkowe bogactwo przyrody i na pewno przyjeżdża po raz kolejny. Kto jeszcze nie miał okazji tu gościć, z pewnością powinien nadrobić te zaległości. Dobrą okazją ku temu jest aktualnie tworzona sieć szlaków rowerowych na terenie gminy Stawiguda.

Podstawą sieci są 3 oznakowane szlaki: niebieski, czerwony i zielony, każdy o długości około 30 km. Na wybranych odcinkach przebieg szlaków jest wspólny, dzięki czemu możliwe jest dowolne modyfikowanie wycieczki, włącznie z przejechaniem wszystkich szlaków podczas jednego wyjazdu. Szlaki przybliżają najciekawsze i najbardziej wyjątkowe atuty przyrodnicze, historyczne, kulturowe i krajobrazowe, jakie znajdują się na terenie gminy.

 Szlak niebieski  jest wielką pętlą wokół jeziora Plusznego i stanowi również łącznik w kierunku Gryźlin, znanych z racji tutejszego lotniska i organizowanego tu Rodzinnego Pikniku Lotniczego.

Informacje ogólne:
- Ogólny przebieg szlaku- Stawiguda – PKP Stawiguda – Leśnictwo Stawiguda - Pluski – Węgornia – Gryźliny – Leśnictwo Stawiguda – PKP Stawiguda - Stawiguda
- Kolor służący do oznakowania szlaku- Niebieski
- Długość szlaku- 35,5 km
- Data wykonania oznakowania i opisu szlaku- Sierpień-wrzesień 2015 r.

Opis ogólny:
Szlak wiedzie po obszarze Pojezierza Olsztyńskiego, na terenie Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej i w znacznej części zawiera się na obszarze Gminy Stawiguda (niewielki fragment szlaku wiedzie po pograniczu z gminą Olsztynek). Szlak ma formę pętli wokół Jeziora Pluszne, rozpoczynającej się i kończącej w węźle szlaków rowerowych w Stawigudzie. Istnieje powiązanie z pozostałymi szlakami gminy Stawiguda w postaci odcinka wspólnego ze szlakiem zielonym (Stawiguda – Pluski) oraz wspólnego miejsca startu ze szlakiem czerwonym.  Szlak w znacznej części prowadzi przez tereny zalesione, na sporym dystansie w pobliżu brzegów Jeziora Pluszne. Szlak wykorzystuje dobre drogi gruntowe oraz drogi asfaltowe o różnej jakości nawierzchni. Szlak wiedzie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch stacji kolejowych: PKP Stawiguda i PKP Gryźliny. Przy drogach prowadzących szlak Nadleśnictwo Nowe Ramuki wyznaczyło kilka parkingów leśnych, pozwalających na pozostawienie samochodu na czas korzystania ze szlaku.    

Utrudnienia (przeszkody):
Niektóre odcinki dróg asfaltowych charakteryzują się licznymi ubytkami na całej szerokości jezdni oraz znacznie zniszczonym poboczem. Na drogach gruntowych okresowo mogą pojawiać się krótkie odcinki o niestabilnej nawierzchni- nadmiernie przesuszone (piaszczyste) lub podmokłe (błotniste). Na krótkich odcinkach dróg leśnych mogą występować trudności z przejezdnością wynikające z prowadzonej gospodarki leśnej z użyciem ciężkiego sprzętu. Krótkie odcinki dróg szutrowych charakteryzują się wierzchnią warstwą nawierzchni wykonaną z „grubego ziarna”, co stanowi pewną trudność w płynnej jeździe na rowerze. Na drogach asfaltowych, zwłaszcza w pobliżu miejscowości Pluski, możliwe jest napotykanie aut poruszających się z nieprzepisową prędkością i „ścinających” zakręty.

Wymagania sprzętowe:
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz różnorodność nawierzchni dróg, do wygodnego i bezpiecznego użytkowania szlaku zalecane jest korzystanie z rowerów trekkingowych, crossowych lub górskich.

Oznakowanie szlaku:
Oznakowanie zinwentaryzowane jesienią 2014 r. znajdowało się w postaci szczątkowej i było w złym stanie technicznym. Stan oznakowania nie pozwalał na czytelną i pewną orientację w terenie, co jest podstawą funkcjonowania wytyczonych szlaków turystycznych. Oznakowanie było fragmentaryczne, a w terenie stwierdzono bardzo długie odcinki bez znaków potwierdzających użytkownikowi obecność na właściwej drodze. Znaki, które były jeszcze widoczne, wskazywały, iż umieszczano je bez zachowania jednolitych reguł- poszczególne znaki znajdują się na różnej wysokości względem powierzchni drogi, są malowane pod różnym kątem w stosunku do wzroku użytkownika, są różnej wielkości, niemal wcale nie stosowano sygnalizowania zmiany kierunku szlaku i późniejszego potwierdzania prawidłowości wykonanego manewru.
Odnowione oznakowanie opiera się na zastosowaniu technologii poligraficznej zastosowanej na plastikowych tabliczkach umieszczanych przy drogach prowadzących szlak. Ogólny wygląd znaków (wymiary, użyte elementy graficzne, proporcje pomiędzy elementami graficznymi) oraz sposób umieszczania znaków (częstotliwość umieszczania, wysokość umieszczania, konsekwentne rozwiązania w miejscach zmiany kierunku jazdy) uwzględniają wytyczne zawarte w Instrukcji Znakarskiej PTTK. Zastosowane znaki stanowią jednak rozwinięcie i udoskonalenie standardowego sposobu oznakowania.

Szlak zielony  pozwala lepiej poznać Lasy Łańskie. Prowadzi w pobliżu jeziora Łańskiego i w sporej części legendarnymi „łańskimi asfaltami”, które są tyleż malownicze i kameralnie poprowadzone, co zapomniane przez robotników naprawiających nawierzchnię. Jazda odbywa się jednak sprawnie i bezpiecznie, ale wymaga nieco więcej skupienia niż na „zwykłej”, nudnej szosie. Jest to także propozycja turystycznego połączenia podolsztyńskiego Bartąga ze Stawigudą.

Informacje ogólne:
- Ogólny przebieg szlaku: Stawiguda – PKP Stawiguda – Leśnictwo Stawiguda – Pluski – Gościniec Niborski – Jezioro Dłużek – PKP Gągławki – Gągławki - Bartąg
- Długość szlaku: 28,0 km
- Data wykonania oznakowania i opisu szlaku: Sierpień-wrzesień 2015 r.

Opis ogólny:
Szlak wiedzie po obszarze Pojezierza Olsztyńskiego, na terenie Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej i w całości zawiera się na obszarze Gminy Stawiguda. Szlak ma formę szlaku liniowego z odcinkiem wspólnym ze szlakiem niebieskim (na odcinku od Stawigudy do okolic za wsią Pluski) i czerwonym (w okolicach PKP Gagławki). Szlak prowadzi przez tereny pomiędzy jeziorami Pluszne i Łańskie oraz wzdłuż linii kolejowej pomiędzy stacjami Gągławki i Bartąg. Oznakowanie rozpoczyna się w centralnej części Stawigudy, w pobliżu siedziby Urzędu Gminy, w węźle szlaków. Większość dystansu stanowią drogi asfaltowe o różnej jakości nawierzchni, a pozostałe odcinki są prowadzone dobrymi drogami leśnymi i gruntowymi. Szlak wiedzie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch stacji kolejowych: PKP Stawiguda i PKP Gągławki oraz w pobliżu stacji PKP Bartąg. Przy drogach prowadzących szlak Nadleśnictwo Nowe Ramuki wyznaczyło kilka parkingów leśnych, pozwalających na pozostawienie samochodu na czas korzystania ze szlaku.

Utrudnienia (przeszkody):
Niektóre odcinki dróg asfaltowych charakteryzują się licznymi ubytkami na całej szerokości jezdni oraz znacznie zniszczonym poboczem. Na drogach gruntowych okresowo mogą pojawiać się krótkie odcinki o niestabilnej nawierzchni- nadmiernie przesuszone (piaszczyste) lub podmokłe (błotniste). Na krótkich odcinkach dróg leśnych mogą występować trudności z przejezdnością wynikające z prowadzonej gospodarki leśnej z użyciem ciężkiego sprzętu. Krótkie odcinki dróg szutrowych charakteryzują się wierzchnią warstwą nawierzchni wykonaną z „grubego ziarna”, co stanowi pewną trudność w płynnej jeździe na rowerze. Na drogach asfaltowych, zwłaszcza w pobliżu miejscowości Pluski, Gągławki i Bartąg możliwe jest napotykanie aut poruszających się z nadmierną prędkością i „ścinających” zakręty.

Wymagania sprzętowe:
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz różnorodność nawierzchni dróg, do wygodnego i bezpiecznego użytkowania szlaku zalecane jest korzystanie z rowerów trekkingowych, crossowych lub górskich.

Oznakowanie szlaku:
Oznakowanie zinwentaryzowane jesienią 2014 r. znajdowało się w postaci szczątkowej i było w złym stanie technicznym. Stan oznakowania nie pozwalał na czytelną i pewną orientację w terenie, co jest podstawą funkcjonowania wytyczonych szlaków turystycznych. Oznakowanie było fragmentaryczne, a w terenie stwierdzono bardzo długie odcinki bez znaków potwierdzających użytkownikowi obecność na właściwej drodze. Znaki, które były jeszcze widoczne, wskazywały, iż umieszczano je bez zachowania jednolitych reguł- poszczególne znaki znajdują się na różnej wysokości względem powierzchni drogi, są malowane pod różnym kątem w stosunku do wzroku użytkownika, są różnej wielkości, niemal wcale nie stosowano sygnalizowania zmiany kierunku szlaku i późniejszego potwierdzania prawidłowości wykonanego manewru.

Odnowione oznakowanie opiera się na zastosowaniu technologii poligraficznej zastosowanej na plastikowych tabliczkach umieszczanych przy drogach prowadzących szlak. Ogólny wygląd znaków (wymiary, użyte elementy graficzne, proporcje pomiędzy elementami graficznymi) oraz sposób umieszczania znaków (częstotliwość umieszczania, wysokość umieszczania, konsekwentne rozwiązania w miejscach zmiany kierunku jazdy) uwzględniają wytyczne zawarte w Instrukcji Znakarskiej PTTK. Zastosowane znaki stanowią jednak rozwinięcie i udoskonalenie standardowego sposobu oznakowania.

 Szlak czerwony  prowadzi w pobliżu rzeki Pasłęki i znajdującego się tutaj rezerwatu bobrów, a następnie jedną z najbardziej malowniczych szos w okolicy, z której roztacza się niepowtarzalny widok na jezioro Wulpińskie.

Informacje ogólne:
- Ogólny przebieg szlaku: Stawiguda – Wymój – Unieszewo – Kręsk – Majdy – Dorotowo - PKP Gągławki – PKP Stawiguda - Stawiguda
- Długość szlaku: 34,2 km
- Data wykonania oznakowania i opisu szlaku: Sierpień-wrzesień 2015 r.

Opis ogólny:
Szlak wiedzie po obszarze Pojezierza Olsztyńskiego, w pobliżu doliny rzeki Pasłęki i w znacznej części zawiera się na obszarze Gminy Stawiguda. Jedynie fragment najbardziej oddalony na zachód przekracza granicę Gminy Gietrzwałd
(w pobliżu wsi Unieszewo i osady Barwiny). Szlak ma formę pętli zawierającej się pomiędzy rzeką Pasłęką, południowymi brzegami jez. Wulpińskiego a linią kolejową pomiędzy stacjami Gągławki i Stawiguda. Oznakowanie rozpoczyna się w centralnej części Stawigudy, w pobliżu siedziby Urzędu Gminy, w węźle szlaków. Około połowa jego długości prowadzi przez tereny zalesione, a na pozostałych fragmentach szlak wiedzie drogami gruntowymi i asfaltami malowniczo położonymi w niewielkiej odległości od brzegów Jeziora Wulpińskiego. Istnieje powiązanie z pozostałymi szlakami gminy Stawiguda w postaci wspólnego miejsca startu ze szlakiem niebieskim oraz wspólnego odcinka ze szlakiem zielonym (w okolicach PKP Gągławki). Szlak wykorzystuje dobre drogi leśne, gruntowe oraz drogi asfaltowe o różnej jakości nawierzchni. Szlak wiedzie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch stacji kolejowych: PKP Gągławki i PKP Stawiguda. Przy drogach prowadzących szlak Nadleśnictwo Nowe Ramuki i Nadleśnictwo Jagiełek wyznaczyło kilka parkingów leśnych, pozwalających na pozostawienie samochodu na czas korzystania ze szlaku.

Utrudnienia (przeszkody):
Niektóre odcinki dróg asfaltowych charakteryzują się licznymi ubytkami na całej szerokości jezdni oraz znacznie zniszczonym poboczem. Na drogach gruntowych okresowo mogą pojawiać się krótkie odcinki o niestabilnej nawierzchni- nadmiernie przesuszone (piaszczyste) lub podmokłe (błotniste). Na krótkich odcinkach dróg leśnych mogą występować trudności z przejezdnością wynikające z prowadzonej gospodarki leśnej z użyciem ciężkiego sprzętu. Krótkie odcinki dróg szutrowych charakteryzują się wierzchnią warstwą nawierzchni wykonaną z „grubego ziarna”, co stanowi pewną trudność w płynnej jeździe na rowerze. Na drogach asfaltowych, zwłaszcza w pobliżu mijanych miejscowości (Wymój, Unieszewo, Majdy, Dorotowo) możliwe jest napotykanie aut poruszających się z nadmierną prędkością.

Wymagania sprzętowe:
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz różnorodność nawierzchni dróg, do wygodnego i bezpiecznego użytkowania szlaku zalecane jest korzystanie z rowerów trekkingowych, crossowych lub górskich.

Oznakowanie szlaku:
Oznakowanie zinwentaryzowane jesienią 2014 r. znajdowało się w postaci szczątkowej i było w złym stanie technicznym. Stan oznakowania nie pozwalał na czytelną i pewną orientację w terenie, co jest podstawą funkcjonowania wytyczonych szlaków turystycznych. Oznakowanie było fragmentaryczne, a w terenie stwierdzono bardzo długie odcinki bez znaków potwierdzających użytkownikowi obecność na właściwej drodze. Znaki, które były jeszcze widoczne, wskazywały, iż umieszczano je bez zachowania jednolitych reguł- poszczególne znaki znajdują się na różnej wysokości względem powierzchni drogi, są malowane pod różnym kątem w stosunku do wzroku użytkownika, są różnej wielkości, niemal wcale nie stosowano sygnalizowania zmiany kierunku szlaku i późniejszego potwierdzania prawidłowości wykonanego manewru.

Odnowione oznakowanie opiera się na zastosowaniu technologii poligraficznej zastosowanej na plastikowych tabliczkach umieszczanych przy drogach prowadzących szlak. Ogólny wygląd znaków (wymiary, użyte elementy graficzne, proporcje pomiędzy elementami graficznymi) oraz sposób umieszczania znaków (częstotliwość umieszczania, wysokość umieszczania, konsekwentne rozwiązania w miejscach zmiany kierunku jazdy) uwzględniają wytyczne zawarte w Instrukcji Znakarskiej PTTK. Zastosowane znaki stanowią jednak rozwinięcie i udoskonalenie standardowego sposobu oznakowania.

Opisywane szlaki mają także elementy wspólne. Jednymi z bardziej interesujących są dziesiątki starodawnych, kamiennych drogowskazów ustawionych na wielu skrzyżowaniach leśnych dróg. Jest to wspomnienie po dawnym układzie drogowym, w którym obecnie często zapomniane i mniej uczęszczane dukty, kiedyś pełniły znaczącą rolę. Kolejną atrakcją jest bliskość licznych jezior. Kilkanaście z nich znajduje się tuż przy szlakach. Są to jeziora największe i bardzo popularne, a także niewielkie oczka wodne o niezwykle urokliwym położeniu i tworzące wyjątkowy klimat miejsca.

Poznawanie stawigudzkich szlaków można rozpocząć na kilka sposobów. Jednym z nich jest przyjazd do węzła szlaków zlokalizowanego w Stawigudzie (skrzyżowanie dróg przy Urzędzie Gminy) i wyruszenie w teren szlakiem czerwonym lub zielonym. Drugą możliwością jest stacjonowanie w Olsztynie i rozpoczęcie eksploracji gminy Stawiguda w miejscowości Bartąg, oddalonym od miasta o 15 minut jazdy rowerem. Do Bartąga można także dojechać autobusami komunikacji miejskiej, w których przewóz rowerów jest bezpłatny. Jeszcze inną możliwością dotarcia na szlak jest wykorzystanie bardzo dogodnego przebiegu linii kolejowej Olsztyn-Olsztynek, z czterema stacjami zlokalizowanymi przy opisywanych trasach: Bartąg, Gągławki, Stawiguda, Gryźliny. Bliskość kolei pozwala czuć się bezpieczniej zwłaszcza tym cyklistom, którzy nie są pewni własnych możliwości, dając możliwość ewentualnego skrócenia wyjazdu lub ułatwiając dojazd na szlak.

Rowerzystów poszukujących nieco dłuższych dystansów z pewnością zadowoli fakt, iż szlaki gminy Stawiguda poprowadzone zostały w pobliżu podobnych tras wytyczonych przez sąsiadów- gminę Olsztyn, Olsztynek i Gietrzwałd. Sprawia to, że rowerzyści mają do dyspozycji kolejne dziesiątki kilometrów ciekawych szlaków z odmiennymi ciekawostkami i atrakcjami.